2024 - "All the pieces last forever"
10 ➤ 1
#10 Justice - One Night/All Night (ft. Tame Impala)
Justice is één van die elektronische acts die ik ook in mijn gitarenfase, medio ’00, veel luisterde. Dat ik op Pinkpop 2008 ervoor koos om niet naar Justice in de tent te gaan, maar vooraan te gaan staan bij de Kaiser Chiefs – die ik ook toen al eerder live had gezien – is iets waarvan ik tot dit jaar spijt had. Had, want ik zag het Franse dj-duo afgelopen augustus eindelijk live op Lowlands, waar ze als verrassende vervanger van Queens of the Stone Age werden ingevlogen. En het stelde niet teleur: mijn favoriete muziekmoment van het jaar was de live-uitvoering van ‘One Night/All Night”. Al de hele set door waren samples van de vocalen van Tame Impala – nog zo’n persoonlijke favoriet – een rode draad, maar halverwege de show kwam het tot een climax, begeleid door de mooiste lichtshow die ik dit jaar zag. Hoe de soms duistere beats van Justice versmelten met de zweverige vocalen van Kevin Parker is op plaat al heel bijzonder. Om dat live gemixt te horen worden en de bass door je lijf heen te voelen is waanzinnig. Maar als je dan ook nog midden in een oogverblindende lichtshow staat, wordt het buitenaards.
#9 Geordie Greep - Holy, Holy
De avantgardistische rock van Black Midi kan ik objectief gezien heel erg waarderen. Afwijkende songstructuren, sprongen tussen akkoorden die je eigenlijk nooit hoort – ze zijn compromisloos is hun liefde voor het experiment. Ik weet dus dat het vet is, maar toch voel ik het niet altijd: omdat muziek ook gewoon je hart moet veroveren, en ik bij Black Midi toch vaak eerst moet nadenken om te realiseren hoe goed het eigenlijk is. Maar een melodie die je na één keer luisteren pakt, of een eenvoudige catchy popsong zit er bij hen niet in. Frontman Geordie Greep pakte het in zijn eerste solosingle van dit jaar net iets anders aan. Hij kiest voor een disco-aankleding en theatrale akkoorden, waarmee hij ook de indie kids aanspreekt in een toegankelijke song – die desondanks enorm avontuurlijk is met latin ritmes, jazzy accenten en glitterende gitarriffs. Tekstueel gaat het over een narcistische casanova die, zo blijkt later in het lied, zo onzeker is dat hij vrouwen moet betalen om met hem gezien te worden – twee persoonlijkheden die net zo botsen als de muziek in deze track: een baken van creativiteit vermomd als een musicalachtige discopopsong.
#8 Jessica Pratt - Life Is
Ik ben altijd gefascineerd geweest door de jaren ’60 als muziekdecennium. De snelheid waarmee popmuziek zichzelf vanuit het niets ontwikkelde, het enorme tempo waarmee bands (wat nu wordt beschouwd als) klassieke albums na elkaar uitbrachten en de hoge dichtheid aan goede songs. Als er muzikale callbacks naar de manier van songschrijven en productie uit die tijd worden gedaan, kan ik dit vaak waarderen. De Californische singer/songwriter Jessica Pratt is duidelijk geïnspireerd door de flowerpowertijd maar doet dat op onnavolgbaar natuurlijke wijze. Op prijsnummer ‘Life Is’ hoor je alles terug: de percussie geeft Motown-vibes, de galmende vocalen doen denken aan Jefferson Airplane en de productie aan Phil Spector. En toch… is het nergens geforceerd – zoals sommige bewust retro klinkende releases dit jaar bij vlagen wel deden. Pratt is een oude ziel en wellicht past deze sound haar daarom als gegoten: “I try to be myself / It's the same as always I get”. Zet dit nummer op, doe je ogen dicht en zweef mee in dit meesterwerk van melancholie.
#7 Charli XCX - Von Dutch
Op de valreep van 2024 was ik vorige week nog bij een alternatieve clubnacht waar dit nummer werd gedraaid. Het enthousiasme waarmee alle woorden luidkeels werden meegezongen maakte maar weer eens haarfijn duidelijk hoezeer Charli XCX de stem van een (vrouwelijke) generatie is geworden. Met haar “brat summer” is ze een begrip geworden dat veel meer omvat dan muziek: het is een kledingstijl, een manier van praten, een levensstijl – waar heel veel mensen bij willen horen. En het gekke is dat – ondanks dat Gen Z dit omarmt – dat Charli veel meer een millennial is en eigenlijk een product van de ‘00s. Op eerste single ‘Von Dutch’ blijkt dat ook – en niet alleen vanwege het kledingmerk, dat zijn hoogtijdagen beleefde in de noughties, in de titel. Het is pulserende electrohouse die aan het dirty house tijdperk van rond 2009 doet denken; het is tekstueel van een haast arrogante zelfverzekerdheid die je eerder koppelt aan Gen Y dan aan Gen Z (“It’s okay to just admit that you’re jealous of me”). Maar bovenal is een onbegrensd en onbezorgd partynummer alsof we in de wereld van 2000 leven in plaats van 2024. Want dat we dansen op een vulkaan, dat moge toch inmiddels wel duidelijk zijn. En dat doen we graag onder de bezielende leiding van brat Charli XCX.
#6 RAYE - Genesis.
De ster van RAYE schoot de afgelopen twee jaar flink omhoog. Haar verhaal is dat ze jarenlang aan het lijntje werd gehouden door platenlabel Polydor; ze had daar een wurgcontract getekend en mocht veel songs schrijven en inzingen die hits bleken te worden – want ook als je haar niet kent, dan is er een grote kans dat je één van de hits als ‘By Your Side’ (Jonas Blue), ‘You Don’t Know Me’ (Jax Jones) of ‘Bed’ (Joel Corry & David Guetta) wel ooit hebt gehoord. Polydor hield haar echter als zelfstandige artiest klein en na de breuk in 2022 bracht ze vorig jaar eindelijk, in eigen beheer haar debuutalbum uit. En daaruit bleek dat RAYE niet alleen oog en oor heeft voor hits, maar ook een veelzijdige artiest is die op het popspectrum ergens tussen Beyoncé, Little Simz en FKA Twigs valt. Dit jaar ging ze een festivalzomer rond om het succes van dat debuutalbum te oogsten, maar bracht nog even een geweldige, al even veelzijdige single uit: ‘Genesis’. In drie aktes beschrijft ze hoe ze als twintiger niet lijkt te kunnen voldoen aan de hoge verwachtingen die er worden gesteld (1; een spoken-word opening), hoe dit wordt veroorzaakt door interne demonen (2; een R&B-banger) en vervolgens hoe er toch ergens hoop is dat het weer beter wordt (3; een Broadway-achtige positieve afsluiter). ‘Genesis’ is ambitieus en all-over-the-place en laat dat nou precies zijn hoe ik RAYE als artiest ook zou omschrijven. Nu al haar signature song.
#5 Roxy Dekker - Sugardaddy
Roxy Dekker is een popfenomeen zoals elke generatie dat heeft. Jongens willen haar, meisjes willen haar zijn, met teksten die eigenlijk veel te expliciet zijn voor de jonge doelgroep die ze aanspreekt – die haar als rolmodel zien. Leuk is ook dat het een keer een nationale ster is – geen Rihanna, Britney Spears of Ariana Grande – maar “gewoon” Roxy. Want ze is wel een girl-next-door en lijkt, ondanks dat ze ook diep in het showbizzleven zit, benaderbaar en vriendelijk. En dat vinden wij in Nederland ook belangrijk. Daarnaast bespeelt ze haar publiek en weet ze, met haar taalgebruik en manier van communiceren, haar publiek feilloos aan te spreken. Maar: ze doet méér. Want waar het virale ‘Anne-Fleur Vakantie’ nog een leuke parodie was op vrouwelijke studentes – die het vervolgens als geuzenlied omarmden – werd ‘Satisfyer’ al een geëmancipeerd verslag van een FWB, beschreven vanuit de vrouw. ‘Sugardaddy’ was de versterkte versie daarvan. In een slimme subversie blijkt in dit lied de vrouw de touwtjes in handen te hebben en alle drankjes te betalen van de man – die in ruil dan wel even z’n dansje moet doen. Ik ga hier geen excuses voor aanbieden, want volgens mij is het simpelweg niet te ontkennen: Sugardaddy is één van de meest catchy songs van het jaar én tegelijkertijd een feministisch anthem.
#4 Sophie Straat & Metropole Orkest - Gebroken Spiegels
Maar het beste Nederlandse product kwam dit jaar uit handen van smartlappenzangeres meets punkicoon Sophie Straat. Haar maatschappelijke engagement steekt ze niet onder stoelen of banken en ook in haar muziek klonk vaak haar mening door; luister maar eens naar ‘Wat is het kut om agent te zijn’ of 'Mooier als je lacht'. Maar het kneiterambitieuze ‘Gebroken Spiegels’ is een tijdsdocument dat verschillende problemen van deze tijd (zoals misogynie en racisme) probeert te beschrijven – maar uiteindelijk tot de conclusie komt dat we in een neerwaartse spiraal zitten van xenofobie, domheid en onverschilligheid over de consequenties daarvan. Haar “Ik wil zeggen dat het goed komt, maar denk eigenlijk van niet / Ik ben angstig voor de toekomst want ik zie alleen verdriet” raakte in dit pikdonkere jaar extra. Muzikaal gaat het alle kanten op en is het eigenlijk een rockopera met meerdere hoofdstukken. Inderdaad, zoals Bohemian Rhapsody, alleen dan nog twee keer zo lang. De meest ambitieuze track van Nederlandse bodem sinds ‘Gaia’ van Valensia – maar deze track had ook minimaal zoveel aandacht en airplay verdiend. Dus zet ‘m thuis op, ga ervoor zitten en laat je meeslepen in dit waanzinnige epos.
#3 Kendrick Lamar - Not Like Us
Disstracks horen bij hiphop zoals synthesizers bij jaren ’80 muziek. Beef tussen rappers is van alle tijden, maar heeft door de jaren heen ook een nare bijsmaak gekregen door het geweld waar het soms toe leidde. Toch brengt een rapbattle vaak het beste naar boven en komt feitelijk alles naar voren wat hiphop als genre zo interessant maakt: improvisatievermogen, passie, grootspraak – alles maar om de ander te kunnen aftroeven. De beef tussen Kendrick Lamar en Drake dit jaar was op vele vlakken genieten, al was het bij vlagen wel erg eenzijdig. Hoogtepunt was ‘Not Like Us’, dat behalve extreem giftig en agressief ook gewoon een keiharde banger is die niet voor niets de eerste plaats van de Hot 100 in de V.S. bereikte. De manier waarop Drake als pedofiel en predator wordt neergezet – maar hey, zijn relatie met o.a. Millie Bobby Brown wás ook gek – en als iemand die een platform biedt aan mensen die eerder grensoverschrijdend gedrag hebben vertoond is overtuigend en heel actueel in het licht van aantijgingen tegen bijvoorbeeld Diddy. En ja, ook daarin blijkt de poëtische klasse van K.Dot; de line “Why you trollin' like a bitch? Ain't you tired / Tryna strike a chord and it's probably A minor” is een instant-klassieker en zou zomaar eens een carrière-einde kunnen betekenen voor Aubrey Graham. ‘Not Like Us’ is rauw en hard en daarom moeten we hopen dat die eerder genoemde geweldsspiraal niet wordt gevonden. Maar ja, ik kan er niet omheen: dit is simpelweg één van de vetste disstracks allertijden.
#2 Chappell Roan - Good Luck, Babe!
Al vanaf het moment dat dit nummer in april op mijn radar verscheen is ‘ie ook niet meer weg te denken uit mijn afspeellijsten. Het was dé doorbraaksingle van de Amerikaanse zangeres die vorig jaar al een goed ontvangen album uitbracht met ‘The Rise and Fall of a Midwest Princess’, een coming-of-age album vol frisse popsongs. Maar ‘Good Luck, Babe!’, dat op alle vlakken een nog nét iets perfectere popsong is, katapulteerde haar naar het sterrendom. Waar ze op het album thema’s als seksuele identiteit al niet schuwde, past deze song duidelijk in haar verhaal: het gaat over een vrouw die haar gevoelens voor hetzelfde geslacht probeert te onderdrukken door zich heteronormatief te gedragen (“You can kiss a hundred boys in bars / Shoot another shot, try to stop the feeling”) maar door Roan wordt uitgedaagd om eraan toe te geven – want die gevoelens verdwijnen niet (“You’d have to stop the world just to stop the feeling”). Ontwapenend eerlijk en gedurfd, maar tegelijkertijd toegankelijk en appellerend aan het grote publiek, met een feilloze, bitterzoete en soms vinnige vocale uitvoering. Chappell Roan is op weg een larger-than-life popster te worden, grensverleggend in haar artiest-zijn en de stem van een generatie.
#1 Fontaines D.C. - Favourite
Dat mijn favoriete song van het jaar van de Ierse band Fontaines D.C. zou komen, was me al wel even duidelijk. Maar welke precies? In april brachten ze, vooruitlopend op het later verschenen album Romance, het achtervolgende ‘Starburster’ uit, een post-punksong met grime-invloeden, geschreven na een paniekaanval die frontman Grian Chatten kreeg in de Londense metro. Een lied dat equivalent is voor de ontreddering die je kunt voelen als de realiteit je naar de keel grijpt; iets dat je je in dit roerige jaar met de huidige staat van de wereld maar al te goed kunt voorstellen. In juni echter brachten ze met ‘Favourite’ als tweede single de volledige tegenpool uit: een dromerige en toegankelijke shoegaze-song met een optimistische boodschap, met euforische gitaarriffjes die je nostalgisch laten voelen naar tijden die je zelf niet hebt meegemaakt en momenten waar je zelf niet eens bij was. De warmte van deze productie steekt schril af tegen de ijskoude tonen van ‘Starburster’ en toont twee zeer verschillende gezichten van de beste rockband van het moment. Dus welke was de favoriet? Het was “kill your darlings” maar uiteindelijk wil ik het jaar positief afsluiten en wil ik de liefde en warmte van ‘Favourite’ graag met jullie delen. Gebruik deze tijd ook om te reflecteren, kijk af en toe beelden terug van waardevolle momenten en deel dit – begeleid onder je favoriete muziek – met jouw geliefden. Geniet van elkaar en maak er een mooie jaarwisseling van. Op een mooi en beter 2025.
Volledige lijst
| 1 | Favourite | Fontaines D.C. |
| 2 | Good Luck, Babe! | Chappell Roan |
| 3 | Not Like Us | Kendrick Lamar |
| 4 | Gebroken Spiegels | Sophie Straat |
| 5 | Sugardaddy | Roxy Dekker |
| 6 | Genesis. | RAYE |
| 7 | Von dutch | Charli xcx |
| 8 | Life Is | Jessica Pratt |
| 9 | Holy, Holy | Geordie Greep |
| 10 | One Night/All Night | Justice |
| 11 | Starburster | Fontaines D.C. |
| 12 | Sadness As A Gift | Adrianne Lenker |
| 13 | Image | Magdalena Bay |
| 14 | S P E Y S I D E | Bon Iver |
| 15 | Girl, so confusing featuring lorde | Charli xcx |
| 16 | BIRDS OF A FEATHER | Billie Eilish |
| 17 | Espresso | SabrinaCarpenter |
| 18 | Alone | The Cure |
| 19 | Mary Boone | Vampire Weekend |
| 20 | Sexy to Someone | Clairo |
| 21 | Running | FatDog |
| 22 | Zero Sum | The Smile |
| 23 | Wild God | Nick Cave & The Bad Seeds |
| 24 | Wristwatch | MJ Lenderman |
| 25 | Method Actor | Nilüfer Yanya |
| 26 | Floating On A Moment | Beth Gibbons |
| 27 | i like the way you kiss me | Artemas |
| 28 | TALKING | ¥$ |
| 29 | squabbleup | Kendrick Lamar |
| 30 | Baddy On The Floor | Jamie xx |
| 31 | Sympathy is a knife | Charli xcx |
| 32 | CHROMA 002 L.A.V.A | B.D.B |
| 33 | placesto be | Fred again.. |
| 34 | Europapa | Joost |
| 35 | Tankstation | Hiigo |
| 36 | Kwijt | Froukje |
| 37 | New York, Let’s Do Nothing | King Hannah |
| 38 | That’s So True | Gracie Abrams |
| 39 | Lorelei | Empress Of |
| 40 | TGIF | GloRilla |
| 41 | Noid | Tyler, The Creator |
| 42 | 2 SCHORPIOENEN | Abel |
| 43 | Misschien (Kwijt) | GotuJim |
| 44 | flight fm | Joy Orbison |
| 45 | Dreamstate | Kelly Lee Owens |
| 46 | Fluo | Irène Drésel |
| 47 | Forbidden Love | DonnyBenét |
| 48 | The Feminine Urge | The Last Dinner Party |
| 49 | Houdini | Eminem |
| 50 | The Spark | Kabin Crew |
| 51 | 365 | Charli xcx |
| 52 | Cheerleader | Porter Robinson |
| 53 | Rafters | AntonySzmierek |
| 54 | HIND’S HALL | Macklemore |
| 55 | Better Way To Live | KNEECAP |
| 56 | reincarnated | Kendrick Lamar |
| 57 | Die With A Smile | LadyGaga |
| 58 | Right Back to It | Waxahatchee |
| 59 | Capricorn | VampireWeekend |
| 60 | Fool | Adrianne Lenker |
| 61 | Spinning | JuliaHolter |
| 62 | Deep Pockets | Pitou |
| 63 | Guess featuring billie eilish | Charli xcx |
| 64 | Ik Haat Hem Voor Jou | Froukje |
| 65 | LESGOOOOO | MEROL |
| 66 | PRADA STELEN | Abel |
| 67 | Mood Swings | LittleSimz |
| 68 | How Does It Make You Feel | Young Marco |
| 69 | LiftYou Up | Jessie Ware |
| 70 | LUNCH | Billie Eilish |
| 71 | Add Up My Love | Clairo |
| 72 | dirty little secret | Artemas |
| 73 | Does This Song Sound Familiar? | Pearl Charles |
| 74 | Time | Olivia Dean |
| 75 | Funeral for Justice | Mdou Moctar |
| 76 | meet the grahams | Kendrick Lamar |
| 77 | King of Sweden | Future Islands |
| 78 | Sinner | The Last Dinner Party |
| 79 | Messy | Lola Young |
| 80 | Tiny Moves | Bleachers |
| 81 | Interessant | Ploegendienst |
| 82 | Vlammen | Eefje de Visser |
| 83 | DENIAL IS A RIVER | Doechii |
| 84 | Tailor Swif | A$AP Rocky |
| 85 | Little Foot Big Foot (feat. Young Nudy) | Childish Gambino |
| 86 | wacced out murals | Kendrick Lamar |
| 87 | Diet Pepsi | Addison Rae |
| 88 | Turn The Page | Overmono |
| 89 | Apple | Charli xcx |
| 90 | alsof | De Toegift |
| 91 | Zonneschijn | Sticks |
| 92 | Edge of Saturday Night | The Blessed Madonna |
| 93 | Damager | Sammy Virji |
| 94 | Big Time Nothing | St. Vincent |
| 95 | Bending Hectic | The Smile |
| 96 | Guided Tour | High Vis |
| 97 | Takes One To Know One | The Beaches |
| 98 | La Batteria | DJ Gigola |
| 99 | Boost Up | FISHER |
| 100 | yes, and? | Ariana Grande |